Het vertrek naar ons huis in Zuid-Frankrijk is altijd weer een hele bevalling. Na zo´n vijfenzeventig keer auto inpakken, zou ik toch over de benodigde routine moeten beschikken. Het tegenovergestelde lijkt het geval. Ik moet steeds meer nadenken of ik niets vergeten ben+ heb ik de sleutels, is de verwarming uitgedaan, de computer uit de stroom, lucht in de banden?Mijn laatste blik gaat nog even over het display van het weerstation. Dat is gek, noordenwind, terwijl het aanvoelt als oostenwind. Buiten, hoog in de eikenboom zit een boerenzwaluw een afscheidslied te zingen, een goed omen voor de lange reis.
1 opmerking:
Ben je niet verrast met het aanwezig zijn van de beloofde ADSL?
We hopen dat jullie van de schrik zijn bekomen, liefs, Jommie
Een reactie posten