Zo af en toe zie ik wel eens een paar cantharelen, maar zaterdag vond ik op een bospad, dichtbij huis een heel maaltje. Dat is voor het eerst in dertig jaar.
Dat betekende niet alleen een heerlijk zondags ontbijt van cantharellen-ragoût, maar ook dat de dispositie van ammoniak beduidend is afgenomen!
Twee prettige constateringen!
13 september 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Goed zeg,dat zal gesmaakt hebben.
Liefs.
In Nederland is de cantharel een beschermde paddenstoelensoort en mag daarom niet worden geplukt. Hij staat op de Rode Lijst (een officiële lijst voor bedreigde plant- en diersoorten)in de categorie kwetsbaar.
U zou beter moeten weten en deze dus niet plukken!
Beste anonimus, ze waren overheerlijk.
En ja, ik weet het beter en de volgende keer als ze midden op het pad groeien pluk ik ze weer, want het waren de enige die het minst plat waren gereden.
By the way, lees de dissertatie van de mycologe mevr. Jansen die aantoont dat de pluk geen enkele positieve bijdrage levert aan de instandhouding van de soort, maar dit terzijde!
Uiteraard is pluk geen bijdrage, ze zijn dan immers weg. U bedoelt waarschijnlijk het 'niet' plukken, maar dat terzijde.
Goed opgemerkt, dus je wist het al!
Een reactie posten