Tja het is me wat met het klimmen der jaren.Vandaag was ik met mevrouw L. op een jubileum van een stichting die zich inzet voor het behoud van cultuurhistorie.
Een mooie viering op een statig kasteel.
Interessante rondleidingen en lezingen.
Maar het volk om ons heen had, zoals we dat tegenwoordig noemen, een zekere leeftijd. Stokken, krukken, wit haar, bezadigdheid, lila kleuren, Mephistoschoenen en hier en daar een rollator.
Ik zal er aan moeten gaan wennen, want het is tegenwoordig de humane stoffering in elk museum, station na negen uur, van elke vernissage en van alle tearooms.
Toen we thuiskwamen lag op de deurmat de postbestelling met daaronder de 1500-ste ansichtkaart van J. die duidelijk van toepassing bleek op de indrukken die we zojuist hadden verwerkt.
1 opmerking:
Ja, geinige kaart, het wordt wel moeilijker omsteeds iets leuks te vinden, maar ik heb er nog enkele in voorraad! Op naar 1501.
Een reactie posten