Vraag 16

Een paar dagen geen pc, want vandaag begint de reis naar Montouliers. Spijtig omdat ik de niet kan volgen hoe het al die broedende vogeltjes rondom het huis vergaat, maar over twee weken is lang niet alles uitgevlogen. Meestal is onze voorjaarsvakantie wat vroeger waardoor het leuk is om tweemaal de lente te beleven. Nu heb ik de indruk dat het niet zoveel zal schelen of het zijn de vlinders in Zuid-Frankrijk, want die zie ik nog niet zoveel.

Lentegroen

Iedereen is verrukt van het zachte voorjaarsgroen van beuken- en eikenblad. Mij kan dat niet zo bekoren, zo schreeuwerig en overdadig. De kleur van het harde augustusblad, of nog mooier , de herfstbladeren van zomereiken, aangetast door meeldauw, prachtig. Denk nou niet dat mij zo'n laan als de Barnevelderweg niet kan bekoren, ik heb er zelfs een foto van gemaakt, maar in zwartwit.
Toch wil ik een uitzondering maken voor de foto's van Heike Odermatt. Zij maakte foto's van het prille beukengroen in het Hallerbos in België waar boshyacinten een prachtig blauw tapijt kleuren.

Secularisatie

Veruit de meeste jongeren in de Verenigde Staten zijn niet kerkelijk en zijn ook niet van plan dat te worden. Amerika lijkt nu nog een land waar de kerken de stormen van de tijd hebben overleefd, maar dat is schijn: de nieuwe generatie keert de kerk de rug toe en 'het zal de kerken gaan als de GM-dealers. Ze verdwijnen.'
Uit het onderzoek waar USA Today uit citeert blijkt dat 72 procent van de jongeren tussen 18 en 29 zichzelf eerder als spiritueel dan religieus omschrijft. Tweederde bidt zelden of nooit en bezoekt ook nooit een kerk. Nog iets meer leest de Bijbel niet. Als je vraagt wat belangrijk is in het leven noemt 68 procent niet het geloof.
Slechts 15 procent zegt zichzelf overtuigd Christen te vinden.
Ik betreur het niet dat de jeugd van Amerika z'n kerken ontrouw wordt. Bij het zien van al die opgewonden televisiedominee's krijg ik altijd het idee dat Staphorst een communistisch bolwerk is.

Kersenbloesem

......en de kersenbomen droegen maar weinig vruchten. Maar het was bloesemtijd. Tegen een hemel van zuiver, onveranderlijk azuur, vol en stralend tegelijk, zo blauw als kostbaar sèvresporcelein, zweefden takken die wel met sneeuw bedekt leken. De wind die erdoorheen blies was op deze dag nog koud; de bloemblaadjes verdedigden zich zachtjes, bogen gracieus, bijna huiverend mee, draaiden hun hart met de gele stampers naar de grond. De zon scheen dwars door sommige bloemen heen en bracht een maaswerk van delicate adertjes op de witte bloemblaadjes aan het licht, dat aan het broze en onaantastbare van de bloem iets levends toevoegde, iets menselijks bijna waarin dit woord zowel 'zwakte' als 'weerbarstigheid' betekent: je begreep dat de wind deze prachtige scheppingen door elkaar kon schudden zonder ze kapot te maken, zonder ze zelfs te kreukelen. Ze lieten zich dromerig wiegen, ze leken op het punt te staan om uit te vallen, maar ze zaten stevig vast aan de dunne, glanzende sterke takken, die er wat metaalachtig uitzagen, net als de rechte boomstam zelf, rijzig, ferm en glad, met grijze en paarse accenten. Tussen de bloemblaadjes verschenen kleine langwerpige blaadjes; in de schaduw waren ze zachtgroen en bedekt met een zilverkleurig dons, in de zon leken ze roze.................
Aan dit prachtige citaat dacht ik vanmorgen toen ik onder de kersenboom stond. Ik dacht aan de omstandigheden waaronder dit door Irène Némirovsky werd geschreven. Zij werd op 13 juli 1942 door de Franse gendarmes gearresteerd en op 17 augustus van datzelfde jaar in Auschwitz vermoord. Het kan dus in mei van datzelfde jaar geschreven zijn.
Zij heeft haar boek niet kunnen voltooien, maar wat ervan is uitgegeven geeft een helder en schokkend beeld van de eerste oorlogsjaren in Frankrijk.

Krent

Vriendelijk zoemt een zweefvlieg.
Hij aarzelt, weet niet welke bloem,
Uit duizenden te kiezen.
De warme rijkdom na een koude winter
Maakt hem dronken van geluk.
Zijn voorjaar viert hij met krenten in zijn pap!

In m'n poot gezaagd

Vanmorgen was de meniscus-operatie en die bleek behoorlijk urgent. Tijdens de operatie werd het mij allemaal duidelijk door de chirurg op beeldschermen uitgelegd en na afloop kreeg ik fotootjes mee. Nu begrijp ik al niet meer wat ze voorstellen. Niet alleen lag de meniscus gedeeltelijk dubbel, hij was ook flink ingescheurd. Enfin, dat werd met freeswerk allemaal redelijk gerepareerd, maar een scheur in het kraakbeen betekent wellicht een verrassing in de toekomst. We wachten maar af.
Als ik nu een wandelingetje met de hond maak, dan lopen daar de lamme en de manke. Niks voor mij al die lappenmanden waarin ik mij de laatste tijd tegenkom.

Vraag 15

Poot

Een van de venijnigste gedichten uit de Nederlandse literatuur is het grafschrift waarmee Gerrit van de Linde alias De Schoolmeester zijn collega Hubert Korneliszoon Poot (1689-1733) bijzette:
'Hier ligt Poot / Hij is dood.'
Het inspireerde mij tot mijn eigen grafschrift:
'Als u hier gaat graven zult u vinden,
De verteerde resten van Herman Linde'.
Terug naar poot: inmiddels zijn 16 dagen verstreken sinds Tanna haar poot brak. Grote moeite kostte het om te vermijden dat zij het verband opvrat en de wonden open zou likken. Het is haar meerdere malen bijna gelukt om dit te bereiken. Geen "lampenkap" om haar kop of muilkorf konden dit voorkomen. Toen kwam ik op het idee om als laatste verbandlaag kippengaas te gebruiken. Dit voldeed prima, goed genoeg voor een patent!
Inmiddels lijkt alles prima geheeld en elke dag zal het manken wel wat minder worden. Perfecte timing, want morgen ga ik het ziekenhuis in om aan mijn knie te laten sleutelen.

Vraag 14

Sleutelbloem

Ik bezocht de Rammelwaard om er te inventariseren. Doordat je er via een dichtgegroeid pad naartoe loopt krijg de het hooiland ineens volledig te zien. Wat een pracht gezicht, het benam mij bijna de adem, er bloeiden vele honderden gulden sleutelbloemen, nooit eerder zo uitbundig. Nu ik de panoramafoto (hij wordt groter door erop te klikken) terugzie schijnt de wei veel minder geel dan in werkelijkheid ... de werkelijkheid is gelukkig mooier.
Vreemd dat je 's morgens vroeg, staande in een weitje langs de IJssel opeens zo verschrikkelijk blij kunt worden en dat dat gevoel de hele dag bij je blijft.
Is deze bloem een sleutel tot ......

Franse les

In de serie Flight of the Conchords speelt een onbekend bandje uit Nieuw-Zeeland zichzelf. Op YouTube zijn er volop filmpjes van te vinden. Bovenaan staat bij mij `Foux de Fafa`, waarbij vooral de tekst ijzersterk is en leerzaam bovendien!

Je voudrai un croisant
Je suis enchanté
Ou est le bibliotheque
Voilá mon passport
Ah, Gérard Depardieu
Baguette, ah ha ha oh oh oh
Ba ba ba ba bow! Foux du fa fa,
Foux Du fa fa fa fa.
Ah ee ah.
Foux du fa fa,
Foux du fa fa fa fa
Foux du fa fa
Ah ee ah.
Et maintenant le voyage a la supermarché
Pample mousse
Ananas
Jus d´oranje
Bœuf
Soup du jour
Camembert
Jacques Cousteau, baguette, oh!
Bonjour. Bonjour. Bonjour, monsieur
Bonjour, mon petit bureau de change.
Ça va? Ça va? Ça va.
Voi-la, le conversation a la parc.
Ou est le livre? A la bibliotheque.
Et la musique dance? A la discotheque.
Et les discotheques? C´est ici, bebe!
Un, deux, un, deux, trois, quatre.
Foux du fafa etc.
Où est la piscine? Pardon moi?
Où est la piscine? Uh.
Splish, splash. Uh.
Eh, ah. Je ne comprend pas.
Parlez vous (le) français?
Parlez vous (le) français?
Uh, non, Hmmmm.

Uit de as herrezen

Heb ik al eerder geschreven over de gemakzucht van Nederlandse journalisten?
Het is makkelijk geld verdienen als je samen afspreekt dat het weer vliegen van vliegtuigen groot nieuws is. Ook dat er passagiers worden vervoerd en andere weer niet. De afspraak is om daar samen dagenlang over te vertellen, filmbeelden van uit te zenden en kranten vol mee te krijgen. We krijgen blije, teleurgestelde en boze passagiers te zien zodat we ons kunnen vereenzelvigen met de zogenaamde slachtoffers, achtergronden van de financiële gevolgen worden breed uitgemeten......
Aan de andere kant is het positieve van dit alles dat er even geen aardbevingen, zelfmoordaanvallen en bermbommen zijn, geen treinontsporingen, verkrachtingen en moorden, geen oorlogen in Afrika, geen aanvallen op de Filippijnen en in Colombia, zelf de ETA is rustig en Wilders bestaat even niet.
Dus journalistiek Holland.... ga zo door!

Vraag 13

Bange koekoek

Jammer dat ik vanmorgen niet beschikte over een videocamera toen ik getuige was hoe een koekoek zich liet verjagen door een roodborsttapuit. Dus moet ik het doen met deze klungelige kiekjes.
Beide vogels waren insekten aan het vangen. De koekoek verplaatste zich en kwam kennelijk binnen het territorium van de kleine tapuit. Deze vloog naar de koekoek en streek vlak bij hem neer en kwetterde er lustig op los en ging zelfs dichterbij zitten (rechtsonder op de eerste foto's).
De koekoek trok zich dit gemopper aan en vertrok. Dapper joeg de roodborsttapuit hem na tot de koekoek schuil ging in een jeneverbes. Daar nam ook de roodborsttapuit plaats, zette zijn gezang voort en de koekoek verdween achter de horizon!

Lentefoto's

De lente slaat keihard toe en alle blogs worden overladen met lentefoto's. Ik dacht er de nodige weerstand tegen te kunnen bieden, maar af en toe ziet mijn oog ook zo'n obligaat plaatje en klik.... weer een lentefoto. Fotograferen met volle zon blijft een lastige zaak, maar de loodgrijze luchten schijnen er deze week weer niet in te zitten.

Vraag 12

Oranjetip

De KNNV bestaat honderd jaar. Vandaag was de jaarvergadering die dan ook feestelijk werd afgesloten met champagne. Kennelijk verkneukelden zich veel leden hierop en waren zij tijdens de pauze daarom wat minder oplettend, want niemand zag de Oranjetip die hen even gezelschap hield.Ik vond het wonderbaarlijk dat zo'n vrolijke voorjaarsbode tussen zovele kenners en natuurvorsers ongezien kon rondfladderen. Binnen zat mevrouw Sanders, die enkele ogenblikken later gedecoreerd zou worden met de Ridderorde van Oranje Nassau.
Ik weet zeker dat zij deze vlinder onmiddellijk gespot zou hebben!

Stil

Nog steeds is de atmosfeer gevuld met vulkanisch stof en blijven de vliegtuigen aan de grond. Wat zou het prachtig zijn als er nu ook nog een rijverbod was waardoor we getuige konden zijn van absolute stilte, zeker naar Hollandse maatstaven. Dat zit er dus niet in, maar gelukkig weet ik straks die stilte in Frankrijk weer te vinden.
Vanmiddag genoten van het zachte geneuzel van een kruisbek.
De zonsondergang liet het stof in de hemel mysterieus oplichten.

Vraag 11

Bosbrand

Vanavond zou de stofwolk van een IJslandse vulkaan zichtbaar zijn. Op de Hoogbuurlose heide naar de zonsondergang gekeken. Die wolk was zichtbaar, maar echt spectaculair was de zonsondergang door wat niet zichtbaar was: ouderwets mooi, een hemel zonder vliegtuigstrepen!
Op weg naar huis keek ik nog eens om en zag een bosbrand zonder vuur.

Vraag 10

Brood

De Franse bakkers bakken een steeds groter assortiment brood om hun klanten te plezieren, echter "La Baguette" is nog steeds het meest verkochte brood in Parijs.
Jaarlijks kiest een jury de beste stokbroodbakker van Parijs.
Twee jaar geleden was het een bakker van Tunesische afkomst, de bakker die dit jaar de eer te beurt viel is de in Senegal geboren Djibril Bodian.
Vanuit de industrie wordt steeds geroepen dat de meeste innovaties geleverd worden door eerste en tweede generatie immigranten.
Zo zie je maar dat zonder immigrantenangst ons dagelijks brood verbetert!

Arme kippen, rijke vos!

Gevaar zit in een een klein hoekje.
Dat hoekje zag ik gisteren. Bij de uitloop van het kippenhok was een vos begonnen met zich een weg naar binnen te wurmen. Hij had de afgelopen dagen wel meer pogingen ondernomen, maar overal had ik door middel van ingegraven gaas zijn aanvallen ingecalculeerd. Maar bij dit plekje had ik mijn twijfels: "Strakjes even een paar stenen ingraven."
Kennelijk was er even later iets anders belangrijker, want het is er niet van gekomen.... de vos kwam wel en maakte vannacht zijn werk af en daarmee de kippen!
Arme kippen, zulke tamme en ijverige hoenders en nooit een eigen naam gekregen.
Ik raapte de laatste eieren en noteerde er zoals gebruikelijk de datum op: 13!

ADHD

Tanna kreeg de boodschap mee dat ze het rustig aan moet doen, maar ze is het tegenovergesteld van arbeidsschuw en dus niet te remmen. Als viervoeter ben je met een handicap duidelijk in het voordeel ten opzichte van een tweebener!
Toen zojuist het verband werd verwisseld werd haar opnieuw op het hart gedrukt het vooral rustig aan te doen.
Dat wordt dus consequenter opsluiten!

Tussenvraag

Bisschop Bekkers overleed in 1966. Tegen zijn pastoors had hij al eens gezegd, dat ze het nog tien jaar vol moesten houden, maar dan was ook het celibaat afgeschaft. Volgens Bekkers moest de Kerk niet een strenge moraal voorschrijven, maar tegemoet komen aan de behoeften van de gelovigen. De standpunten die hij innam waren volledig in overeenstemming met zijn wapenspreuk "Caritas pro amis" en zijn pastorale taak vervulde hij op zo'n wijze dat de kerken voller werden en steeds meer niet-katholieken zijn wekelijkse praatje op de televisie met aandacht volgden.
Wanneer ik nu zie hoe bisschop De Korte door de aartsbisschop Van Eijk wordt gekapitteld, dan is het nu onvoorstelbaar dat er in de zestiger jaren zo'n optimistische sfeer in de kerk was.
Moge de blik van Van Eijk tijdens zijn missen blijven rusten op de vele lege kerkbanken die hij zal zien als hij over de hoofden van de grijze permanentjes heen kijkt.

Dromen

Dromen zal ik net zo veel doen als iedereen, maar het overkomt mij zelden dat ik mij na het ontwaken een droom kan herinneren.
Vanmorgen werd ik wakker, of moet ik zeggen dat de droom mij wakker dwong, met mijn vader op mijn netvlies. Het laatste fragment uit die droom was dat ik mijn hand op een deurklink legde om een deur te openen waardoor ik mijn vader zou kunnen zien. Zijn gezicht stond scherp op mijn netvlies en ik had een sterke dwang om hem te willen bezoeken. Terwijl ik de klink naar beneden bewoog, keek ik hierna en dacht:"Wat doe je nou? Vader is immers dood? Tsja, dat is waar ook, daar zal ik aan moeten wennen!" en werd ik wakker.
Mijn eerste gang was naar de hond om na te gaan of alles goed was, maar de volgende was het inzien van mijn ouders trouwboekje. Daar stond het zwart op wit; mijn vader overleed op 28 mei 1993. Hoe is het mogelijk dat je wakker wordt met de idee dat iets wat 17 jaar geleden gebeurde nog zo scherp in je geheugen staat gegrift en zich altijd heeft verborgen tot deze ochtend?
Dromen mogen dan bedrog zijn, maar zij stemmen wel tot nadenken.

Vraag 9

Kwispelen

In de dierenkliniek is groepsgewijs afscheid van Tanna genomen, in korte tijd was ze de lieveling van het personeel geworden. "Wat een leuke hond, wat een lieve hond, dat zal moeite kosten die de komende tien dagen alleen maar rust te geven want wat een energie zit er in dat beest!"
Nu ligt ze op haar plaats en is vergeten wat er is gebeurd. De spierkracht in haar zegt dat ze een flinke wandeling moet maken, en haar baas gaat daar niet in mee ... onbegrijpelijk voor een hond, maar met kwispelen verliest ze ook energie!

Vraag 8

Stille pijn

Het gekke is dat als je er niets bij kunt hebben er altijd iets bij komt!
Vanmiddag werd Tanna overreden op precies dezelfde plaats waar ooit mijn eerste Tanna werd doodgereden. Nu ligt de hond in dezelfde kliniek waar ik ruim een jaar geleden mijn doodzieke tweede Tanna afleverde.
Redelijk emotioneel allemaal om eens een understatement te gebruiken. De hond zelf was nog het stoerst van allemaal.
Morgen krijg ik te horen hoe ze de poot gaan repareren.
Ik mag toch hopen dat de automobilist ook nog wat te repareren heeft, want tot grote verontwaardiging van de getuigen, nam hij niet de moeite om te stoppen!

Varken

Terwijl ik over het platteland reed passeerde ik een varkenmestbestdrijf.
Tegen een hek stond een varken geleund met een sigaretje in zijn bek en hij had gek gebnoeg ook nog een houten poot.
"Wat een vreemde reclame-uiting" dacht ik, toen ik hem voorbij reed en tot mijn stomme verbazing zwaaide het varken vriendelijk naar mij.
Iets verder stond een boer naast zijn tractor. Ik stopte bij hem en vroeg wat dat voor een raar varken ik had gezien.
"Een rokend varken met een prothese? Wel, dat is een varken van mij, aldus de boer. Een geweldig sympathiek varken, mag ik wel zeggen. Hij heeft ondermeer mijn huwelijk gered. Avonden heeft hij opgeofferd met gesprekssessies, waarbij zijn inbreng onontbeerlijk was.
Als het hier druk op de weg is dan helpt hij mijn kinderen veilig naar school door een eindje met ze mee te fietsen.
Eens is mijn vrouw lelijk komen te vallen. Dankzij mijn varken heeft zij het overleefd. Hij belde 112, deed mond-op-mondbeademing en heeft haar been gespalkt en is meegegaan met de ambulance.
Ja meneer, dat varken is een echte vriend, een voorbeeldig varken, alleen jammer dat’ie rookt, een slecht voorbeeld voor mijn kinderen.”
"Mag ik u vragen waarom dat varken een houten poot heeft?”
“Dat lijkt mij duidelijk” vervolgde de boer, “zo’n sympathiek varken eet je toch niet in één keer op?”
Stomverbaasd vervolgde ik mijn route.

Vraag 7

Tuinherten

Elke avond als ik de hond naar de kennel breng, gaat mijn zaklamp even over de paardenwei en tel ik de oogjes die mij aankijken. Gisteravond waren dat de blikken van 12 nieuwsgierige herten. Vanmorgen tijdens de wandeling met Tanna was ons pad vol met prenten van edelherten. Ze waren dus over het hek gesprongen om de tuin te inspecteren; van het gestamp ben ik vannacht zelfs even wakker geworden. Veel is er nog niet te halen, dus hebben ze de bomen met klimop maar even van uiterlijk veranderd. Nu weet ik ook hoe hoog ze kunnen reiken: 190cm!

Lente

Waarmee begint de lente?
De eerste zwaluw, bloeiend hoefblad, de eerste keer buiten eten, een bezoek aan de meubelboulevard of de autoshow, Palmpasen of Pasen, de fitis of de tjiftjaf.
Het vertrek van de ganzen, korterokjesdag, koeien in de wei, de grote schoonmaak, ontbijt bij IKEA, grasboter, opbergen van handschoenen, jassen en truien, de komst van de schoorsteenveger of het lawaai van motorrijders.
De druiven snoeien, het laatste blad harken, de eerste keer grasmaaien of tuinbonen leggen of hazen zien dartelen op het vlak.
Gisteren de eerste kilo asperges in de pan gedaan, de eerste oeufs mimosa en botersaus gemaakt, de eerste fles Rivaner geopend....... nu is het lente!

Decadentie

Er was een tijd dat ik moeite had om de weg naar de Bennekomse Meent te vinden. Dat had minder met mijn geografische kennis te maken, dan wel met het continu op de schop staan van de infrastructuur er rondom heen. In de buurt van de Meent staan twee stalen torens met ooievaarsnesten erop en deze gebruikte ik toen als navigatiebakens.
Vanmorgen reed ik in de buurt van deze masten en hoorde op de autoradio allerlei rigoureuze bezuinigingsvoorstellen.
Kijkend naar de stalen masten werd ik getroffen door de decadentie van de constructies die hier ten dienste van ooievaars staan.
Als hier niet bezuinigd kan worden!

Het licht blijft natuurlijk aan!

In 1564 hervormde de Franse koning Karel IX de kalender; niet langer begon het jaar op 1 april, maar op 1 januari. Op 1 januari 1565 wenste heel Frankrijk elkaar gelukkig nieuwjaar en gaf elkaar cadeautjes. Toen het 1 april werd, deden sommige grappenmakers het nieuwjaar nog eens dunnetjes over, maar nu met nep-cadeaux. Omdat het op die datum verboden is te vissen, het is immers de paaitijd van vissen, maakte men grappen door een papieren vis op de rug van werkloze vissers te spelden... grapjes die ook nu nog worden uitgehaald: les poissons d'avril! Dus met ingang van deze maand (zie tekst van gisteren) ga ik gewoon door!