11 april 2010

Tussenvraag

Bisschop Bekkers overleed in 1966. Tegen zijn pastoors had hij al eens gezegd, dat ze het nog tien jaar vol moesten houden, maar dan was ook het celibaat afgeschaft. Volgens Bekkers moest de Kerk niet een strenge moraal voorschrijven, maar tegemoet komen aan de behoeften van de gelovigen. De standpunten die hij innam waren volledig in overeenstemming met zijn wapenspreuk "Caritas pro amis" en zijn pastorale taak vervulde hij op zo'n wijze dat de kerken voller werden en steeds meer niet-katholieken zijn wekelijkse praatje op de televisie met aandacht volgden.
Wanneer ik nu zie hoe bisschop De Korte door de aartsbisschop Van Eijk wordt gekapitteld, dan is het nu onvoorstelbaar dat er in de zestiger jaren zo'n optimistische sfeer in de kerk was.
Moge de blik van Van Eijk tijdens zijn missen blijven rusten op de vele lege kerkbanken die hij zal zien als hij over de hoofden van de grijze permanentjes heen kijkt.

4 opmerkingen:

Emiel zei

Achteraf wil iedereen Bekkers heten, maar willen we het nu ook zijn?

Herman zei

Ik betwijfel of iedereen Bekkers zou willen heten als je daarvoor een bisschop zou moeten zijn!

Hanneke zei

Beste Herman, wellicht interessant om te lezen over mijn ervaring met Bisschop Bekkers: http://www.vandenkennaarvoelen.nl/mijn-verhaal

Herman zei

Heel mooi............