Een goede aanleiding om daar te gaan lunchen.
Mijn voorspelling bleek juist. We genoten van een heldere Canigou, met sneeuw bedekt en wat later, over de Spaanse grens van een uitgebreid buffet.
Via de Spaanse kust terug naar Frankrijk.
We besloten wat te gaan drinken in Banyuls.
Een sentimental-journey. Het laatst dat we hier reden was met ons, toen kleine, dochtertje.
Tja, de tijd vliegt. Zo dicht bij oud en nieuw ontstaat altijd weer ruimte voor herinneringen.
Banyuls was prachtig. Steegjes ontdaan van het jaren zestig asphalt en nu weer bestraat. Veel huizen opgeknapt en de kerk gerestaureerd, gelukkig allemaal niet te overdadig.
Mij viel op dat er inmiddels heel wat wijngaardjes verlaten bij liggen. Hier is de wijnbouw nog volledig handwerk en ook de oogst valt niet te mechaniseren; alle druiven moeten nog op de rug naar beneden gedragen worden. Dat maakt de wijnen van Collioure en Banyuls duur en daardoor deels onverkoopbaar.
Bij thuiskomst bleek dat er één mm regen was gevallen: niet echt een reden om naar Spanje te gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten