Op de afdeling met servies en keukenspullen liepen twee dames vrolijk kakelend rond.
"Oh kind moet je eens kijken, enig. Koop ik!"
"Doen. Want het is me toch een beetje leuk, echt wel!"
"En wat dacht je hiervan, zou dat er bij passen?"
"Ook doen. Past wel niet maar dan gaat het aan de kersttafel tenminste ergens over. Alhoewel, of er iemand is die dat opmerkt, na de eerste gang zijn de meesten toch al teut."
"Nou ja, teut, dat woord heb ik lang niet gehoord, echt gezellig."
"Jezus...druk bij de Nespresso zeg. Wil jij voor mij even in de rij, koop maar zo'n discoveryboxje, kost nog geen honderd eurootjes. Ben ik even naar de plee!"
Deze discussie ging gepaard met voor vele, vele honderden euro's aan aankopen. Ik hoefde niets af te luisteren, want het volume van de gesprekken was ingesteld op meegenieten.
"Moe?"
"Ben je mal, ik begin pas warm te lopen."
"Weet je wat. We pleuren de spullen in mijn autootje, doen we een leuk lunchje en dan weer een rondje Bijenkorf."
"Ja, gezellig, gezellig, gezellig. En daarna nog wat boetiekjes afstropen in de Bakkerstraat!"
Ik kwam helemaal blij de winkel uit.
Zo zie je maar, geluk is toch te koop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten