De koe dat nuttig dier
Is voor de mensch gegeven
Het is boter, melk en kaas
Dat zij ons dagelijks geven
Dit versje hing geborduurd thuis in de keuken.
Zou mijn liefde voor koeien daarmee begonnen zijn?
Op mijn laatste verjaardag kreeg ik nog een boek van Marleen Felius, dé koeien-kenster van Nederland. Een pracht van een boek, dat laat zien wat een belangrijke rol de koe in de ontwikkeling van de menselijke beschaving heeft gespeeld.
Nu is de koe verworden tot een productiebeest, vlees of melk. Hun hoorns zijn verwijderd en in de plaats daarvan dragen ze potsierlijk grote labels in hun oren. Veel beesten komen in het geheel niet meer buiten, immers zij vertrappen meer dan ze vreten. En om de opwarming van de aarde af te remmen zullen ze allemaal binnen moeten blijven zodat hun kwalijke scheten onschadelijk gemaakt kunnen worden.
Toch kan ik het niet laten wanneer ik door de weiden loop, ook even bij de koeien langs te gaan!
19 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
dat is één van die leuke dingen hier in de streek. Hele familie's koe staan gemoedelijk met elkaar in de wei. Alleen in de allerkoudste wintermaanden gaan de dames naar binnen. De heren blijven dan in de regel aleen achter in de wei.
Mijn dochter maakte laatst een ballonvaart en kreeg van de piloot de tip om goed op te letten welke koeien bijeen stonden. Wat bleek, uit de lucht blijkt dat praktisch alle koeien zichzelf sorteren op kleur: rood bij rood, bont bij bont, zwart bij zwart.
Een reactie posten