Wonderbaarlijk wat een zo'n beestje vermag. Vele tientallen molshopen van behoorlijk formaat werden de afgelopen tijd rond mijn huis opgeworpen. Ik kon mijn favoriete klem niet vinden en moest mij dus behelpen met een paar Franse klemmen uit de Pyreneeën. Ja, een mens koopt soms merkwaardige souvenirs.
Wellicht dat Franse mollen zich ermee laten vangen, maar op mijn erf bleven ze werkeloos uit de grons steken.
Gisteren vond ik mijn eigen klem en stelde hem scherp in een rit over een wandelpaadje naast het huis.
Een oudere reuzenmol kroop vannacht in Diana's armen. Toch een beetje triest en mysterieus tegelijk. Nu ga ik eens volgen hoe snel de doodgravertjes hem onder de aarde brengen.
29 maart 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten