Als mij gevraagd zou worden om een aantal beroemde Nederlandse dorpen of gehuchten te noemen dan zou ik daar even over moeten nadenken. Ik denk dat ik niet veel verder zou komen dan Orvelte, Giethoorn, Blaricum en Bergen. Het zijn dorpen die allemaal bekend zijn geworden omdat ze zich hebben opengesteld voor vreemdelingen, kunstenaars of andersdenkenden.Vanuit de Verenigde Staten van Amerika ziet de wereld er heel anders uit. Beneden ligt Zuid-Amerika met Brazilië. In het westen ligt Australië en verder China met het onmetelijke Rusland erboven. In het oosten ligt Afrika met daarboven Europa. Europa ziet eruit als een klein stadje. De verschillende wijken gedragen zich als autonome dorpjes, maar dan wel dorpjes die zichzelf belangrijk en uniek vinden.
Wij wonen in het dorpje Nederland en vinden het een gidsland, een land met een boodschap. Het dorp is echter geen Blaricum, Bergen, Giethoorn of Orvelte.
Soms komt er een groep zigeuners die tijdje op een weilandje naast het dorp kamperen tot zij door de politie worden verjaagd. Ze zijn er niet welkom en worden argwanend bekeken. De mensen uit het dorp praten niet met de zigeuners: "Ze zijn niet te vertrouwen!"
Op zondag gaat niet iedereen naar de kerk, want iemand moet thuis blijven om op de spullen te passen; geen rust zolang de zigeuners er nog zijn.
Op een morgen is het weiland leeg en is het veilig in het dorp.
Het dorp is veilig en de rust keert terug in het dorp.
De rust keert terug en de angst blijft.
De angst blijft en gaat regeren.
Als de angst regeert hoef je niet te gaan stemmen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten