Altijd wanneer ik met vakantie ga, neem ik mij voor om al die brieven te schrijven die al zo lang in mijn pen zitten.Ik verheug mij er zelfs op.
Ik zal mij aan de grote schrijftafel installeren en eindelijk zal ik de goede woorden vinden voor die vrienden die het al zolang zonder een bericht van mijn kant moesten stellen. De eerste paar dagen lukt dat ook wel een beetje, maar dan slaat de vakantielanderigheid toe.
Ik kom in een ritme van lezen, consumeren, flaneren en een beetje nietsdoen en dat past mij goed; alleen schrijven hoort daar niet bij.
Zelfs bloggen gaat mij nu slecht af en de plaatjes winnen het van de praatjes.
Het is acht uur...............
Mijn ogen dwalen nu steeds naar buiten over het landschap.
Mussen tsjilpen luid voor het raam.
Het wordt een warme dag.
Er zal weer weinig geschreven worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten