18 februari 2010

Le train-train quotidien

Ze schuiven aan tafel en scheppen op, wensen elkaar smakelijk maaltijd en beginnen te eten.
Zachtjes klinkt op de achtergrond een stem uit de radio.
"Nog wat leuks beleefd vandaag?" vraagt hij, terwijl zij elkaar even aankijken.
"Dat hoef je toch niet te vragen, ik maak nooit wat leuks mee, "jij beleefd tenminste nog eens wat."
In zijn hoofd zoekt hij wanhopig naar een vraag, een opmerking, een anekdote, naar iets waarmee het gesprek door kan gaan; of beter, waarmee een gesprek begint.
"Wat ben je stil, vertel toch eens wat!"
Het lukt hem niet, hij weet niets te vertellen. "Ik heb niets beleefd."
"Hoe kan dat nou, je bent toch naar kantoor geweest en naar die afspraak?"
"Ja, maar daar valt niets over te zeggen, gewoon."
"Wat nou gewoon, jij weet helemaal niet wat gewoon is. Ga jij maar eens een hele dag op mijn stoel zitten tussen die vier muren, dan praat je wel anders!"
De paniek in zijn hoofd is nu compleet. Hij proeft zijn eten al niet meer, werktuigelijk leegt eet hij door.
"Waarom lukt het niet met elkaar te praten, in de plaats van meldingen aan elkaar te doen?", vraagt hij zich af.
"Waarom begrijpt hij nooit dat ik bekaf ben na een werkdag en het nu leuk wil hebben?", denkt zij.
"Nou dat wordt weer gezellig, als jij zo blijft," zegt zij.
Zijn bord is leeg en hij staat op om af te ruimen.
"Nee, laat mij dat maar doen. Ga jij maar naar binnen en doe de televisie alvast maar aan, het nieuws komt zo!"
Hij weet dat de avond gered zal worden door de televisie. Het lange zwijgen doet dan de wreveligheid van de maaltijd vergeten.
"Kom, zullen maar een gaan slapen, er is nu toch niets meer op de televisie."
"Ja, ga jij maar alvast, dan sluit ik nog even af"
In bed geven ze elkaar een kus, "Slaap lekker lieverd."
"Ja, jij ook."
In het donker komen de gedachten.
De herinneringen aan vroeger.
Waar ging het fout?
Wanneer kwam dat cynisme tussen hun en waarom laten zij dat groeien?
Ze blijven bij elkaar.
Ze wachten af.
Je stapt niet uit een rijdende trein, je wilt immers weten wat het eindstation is?

Geen opmerkingen: