3 maart 2010

Biddag

Toen we de kringloopwinkel in Elburg binnen liepen viel onze blik op de mededeling: “Woensdag 10 maart in verband met biddag gesloten.”
Doorlopend vroeg mevrouw L. mij: “Wat is dat ook alweer, biddag?”
Voordat ik kon reageren antwoordde een achteropkomende christelijke Veluwenaar, compleet met opgeschoren nek en fris geboend met Lux-zeep: “Als u dat vraagt, komt u zeker niet in de kerk!”
Je weet dan direct je plaats. Immers als je antwoordt dat je dat wel doet, dan ben je volgens deze christen niet goed bij de les, en als je antwoordt dat je daar niet komt dan stel je jezelf ten toon als heiden.
Dus beter gezwegen dan gesproken.
Toen ik een gangpad van mevrouw L. was verwijderd hoorde ik haar tanden nog knarsen.
Dolend tussen al die rotzooi, die waarschijnlijk al voor de zoveelste keer gerecycled werd, zag ik de overeenkomst ervan met onze christen.
De glans gaat eraf, het wordt steeds gebrekkiger en uiteindelijk koopt niemand het meer.
Zo breekt de biblebelt.

Geen opmerkingen: