Of ik dat vogeltje op het terras even wilde opruimen, want anders gaat de hond ermee spelen.
Even later sta ik naar zo'n dood vogeltje in mijn hand te kijken, voordat 'ie met een grote boog (zijn laatste vlucht) in de bamboestruiken zal landen.
Een beetje bloed aan het snaveltje; dus vond hij zijn dood tegen het vensterraam.
Ik betrap mij erop dat het mij een beetje triest maakt en dit versnelt mijn handelen, wat een onzin immers, probeer ik groots te denken.
20 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten