Aan de muur hangt een portretje. Het hangt daar al jaren en daarvoor hing het aan de muur bij een oom van mij, oom Frits. Van oom Frits leerde ik de allereerste beginselen van fotograferen en in zijn donkere kamer maakte ik kennis met de geheimzinnige omzetting van negatief naar positief. Allereerst bij rood licht, toen ik nog met orthochromatisch materiaal werkte en later bij het olijfgroene licht op lupex- en brovirapapier.Het portretje is van mijn betovergrootmoeder en stamt uit het midden van de negentiende eeuw.
Vanmiddag viel het zonlicht op dit portret en toen zag ik voor het eerst de schittering van goud.
Nu heb ik de foto eens goed bekeken en verbaas ik mij voor de zoveelste keer hoe snel na de uitvinding van de fotografie de portretkunst zo'n grote hoogte bereikte.
Het portretje van mijn oma meet 6,5 bij 9 cm, haar gezicht is slechts 1,5 cm hoog en toch zijn haar sieraden met bladgoud ingevuld en kreeg zij een beetje rouge op haar wangen.
Ik moet dit lijstje toch eens een meer prominente plaats in huis gaan geven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten