Johnny Cash

Onder het motto: Ars longa, vita brevis zat ik op 31 juli 1964 op het Arsis-kamp.
Samen met mijn artistieke broer kampeerden wij in de buurt van Eesveen en onze dagen werden gevuld met workshops waarbij we kennismaakten met vele vormen van artistieke expressie. Boetseren, aquarellen, papiervouwen, pastel en olieverf, grafische technieken en fotografie, het hield niet op. Als we even niet bezig waren met het scheppen van het een of ander,dan gingen we op de fiets richting Giethoorn met als doel de ateliers van kunstenaars te bezoeken. In die dagen wilde dat dorp zich vergelijken met Barbizon eind negentiende eeuw, althans die aspiratie had het wel. Zo kwam ik over de vloer bij kunstenaars, maar vooral ook bij would-be kunstenaars. Ik herinner mij de ikoonschilder die een enorm spiritueel verhaal ophing, waarbij alle medecursisten om mij heen stonden te huilen en ik niet begreep waarom ik de enige was die deze huichelaar doorzag. Geweldig was het bezoek aan het atelier van Berserik. Hij hoefde geen grote verhalen te vertellen, maar zijn werk sprak voor zich.Die 31ste juli werd de sterfdag van Jim Reeves. Ik had gelukkig nog nooit van hem gehoord, maar de volgende dagen des te meer, want toen kweelden zijn zoete countrysongs continu uit de radio. Ik vond zijn muziek niet om aan te horen en sedertdien heb ik ook nooit iets countryachtigs gekocht of beluisterd, tot ik een paar jaar geleden kennis maakte met de American Recordings van Johnny Cash en hierdoor gegrepen werd. Inmiddels is Cash alweer zeven jaar dood, maar recent kwam American IV: Ain´t No Grave uit. Muziek met dezelfde ingetogen uitstraling als het werk van Berserik. Dit album kreeg terecht zeer lovende recensies;ik vind het een prachtig slotakkoord.
In Vrij Nederland zag ik een foto van Johnny uit zijn laatste levensjaar.Ik moest bij het zien ervan denken aan foto’s van Adolf Eichmann zoals deze voorin het boek Zaak 49/61 van Harry Mulisch staan afgedrukt. Om Eichmann te doorgronden maakte Mulisch gebruik van fotomontage om verschillende kanten van een persoon zichtbaar te maken.Nu ik dit bij de foto van Cash heb gedaan, zit ik mij af te vragen wat het mij vertelt!