Eerst het paard en dan de man.
Dit spreekwoord indachtig loop ik 's morgens altijd eerst met de hond een rondje om te eindigen bij de kippen. Ik voer ze dan en controleer of er voldoende water is. Ik laat na om in de legnesten te kijken of ze al een eerste eitje hebben gelegd.
Deze kipjes zijn niet al te vroeg uit het ei gekomen en nu de rui is begonnen verwacht ik al helemaal geen ei meer.
Zojuist ben ik thuisgekomen en ik maak weer de gebruikelijke gang naar het vee.
Wat een verrassing, in de ren ligt een piepklein eitje: 32,5 gram, dus eigenlijk een half ei.
Toch ben ik heel blij dat na alle ellende, veroorzaakt door de vossen, de kuikens toch leggende hennen zijn geworden.
Ik geloof dat ik ze maar eens op een haan moet trakteren!
27 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ja, eindelijk. We zaten er al heel lang op te wachten.
Smakelijk eieren eten.
Liefs.
Een reactie posten