De volgende tekst kwam ik tegen op een blog met de sacrale titel Namaste.
Al een poos volg ik een blog van iemand die ik van enige tijd geleden ken. Steeds meer ben ik verbaasd over de toon die langzaam maar zeker in de blogs tevoorschijn komt. Van beschouwend en opmerkzaam, van betrokken en open, lees ik nu veel protest en cynisme.
Opvallend is dat ik nu twee aankondigingen van nieuwe boeken lees die me hier heel erg aan doen denken.
Ik weet dat met die "iemand" ik wordt bedoeld en dat is niet de eerste keer dat er op deze blog naar mij wordt verwezen.
Nu reageer ik erop door middel van deze blog en doe wat ikzelf laakbaar vind: een blog gebruiken voor een persoonlijke discussie en zodoende een polemiek te beginnen. Hiervoor is immers de reactie binnen een blog bedoeld, niet op een andere site kritiek leveren.
Enfin, wie de bal blijft kaatsen, mag hem terug verwachten.
Als het mij nu ontbrak aan zelfkennis zou ik er bijna van in de war raken.
De boeken die deze mevrouw van plan is aan te schaffen, om daarmee nog beter mijn zieleroerselen te kunnen ontleden, zijn "Ego's en andere ongemakken" en "Confusius voor elke dag".
Nu wil het toeval dat ik beide boeken ken.
"Confusius voor elke dag" bevat de voorspelbare Succesagenda-wijsheden en heb ik verveeld terzijde gelegd.
Daarentegen is het boekje van Roos Vonk een aanrader. Gisteren nog stond van haar hand een zeer lezenswaardig artikel in De Volkskrant
Ik denk dat mijn criticaster het boekje tot op heden niet heeft gelezen.
Via Googla-Analytics heb ik opgemerkt dat zij vrijwel dagelijks mijn blog volgt om zich aan mijn verklaarde cynisme en protesten te laven.
Zij komt daardoor kennelijk tijd tekort om "Ego's en andere ongemakken" te lezen en aan haar eigen ongemakken te werken. In het bijzonder kan ik haar "De eerste indruk" van Roos Vonk van harte aanbevelen.
Het zou haar sieren als zij haar kritiek beperkt tot haar eigen blog en het na zou laten anderen de maat te nemen!
12 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Kostte me een beetje moeite, maar ik vond de site waarop over dit blog wordt geschreven. Wat een zeurkous. Ga vooral zo door als je nu doet. Ik vind het geweldig dat je bijna dagelijks weer een blog plaatst. Blijf mij verrassen (en velen met mij)!
Rick
Ach ja Herman, deze post van jouw hand doet mij meewarig glimlachen om waar anderen zich mee bezig houden. Laat je het los??
Ik sluit me aan bij Rick
Wat je niet vast hebt kun je niet loslaten...het kwam gewoon even voorbij (zie de kop van mijn blog).
Daarbij komt dat ik eerlijk gezegd wel een beetje houd van reuring in de tent (van tijd tot tijd). Altijd blij is ook maar dood in de pot.
Hoi Herman, Dat is lang geleden. Door toeval vond ik jou terug en nog wel als blog. Leuk, leuk. Ik zal je volgen. Goed zo, schudt de lastige vrouwtjes maar van je af.
Hugo H. (RMLS)
Een reactie posten